මෙහෙමත් මිනිස්සු

ඊයේ අවුරුදු දෙකකට කිට්ටු වෙන්න රැකියාව කරපු තැනට අස්වීමේ ලියුම දුන්න ඇත්තම කිව්වොත් හිතන් හිටියේ යන්න නෙමේ මොකද මෙතන නිදහසේ වැඩ ටික කරගෙන ඉන්න පුළුවන් නිසා. එත් මෙතන ඉන්න එකම ගැහැණු ළමය මම හා මෙතන ඉන්න පිරිමි සායවල් ටික නිසා. කොටින්ම කිව්වොත් ඒ ගොල්ලෝ කියන විදිහට මන් කිසිම වැඩක් කරන්නේ නැහැලු. ඉතින් මට හිතුන මන් වැඩක් කරන්නේ නැති තැනකට වෙලා නිකන් පඩියක් ගන්න ඒක ලොකු පවක් නිසා මෙතනින් අයින් වෙන්න. ඒ වගේම ජිවිතේ දැක්ක ලොකුවටම කෝප්ප හෝදන පිරිමි ටික ඉන්නෙත් මෙතන. තව ඒ ගොල්ලෝ කියන විදිහට මන් මහා මෝඩ, කිසිම දෙයක් ඉගෙන ගන්න බැරි ජාතියේ කෙල්ලෙක්. එත් ලංකාවේ සිංහලෙන් බ්ලොග් කරනවා කියන ඒක ඒ ගොල්ලන්ට කිව්වේ මම, බුකියේ සිංහලෙන් ලියන හැටි කියල දුන්නේ මම. තව දේවල් නම් ගොඩක්. එත් මව පහත කරලා කතා කරන හැමෝම මගේ ජීවිතෙන් අයින් කරන ඒක මගේ පුරුද්දක්


දවස ගිය සිකුරාදා හොඳටම වැස්ස නිසා මගේ දඬු මොනරේ කලින්ම ගියා ඉතින් මන් 06.30 වෙනකම්ම ඔෆිස් ඒක ඉඳල එලියට බැස්සේ වැස්ස පායන්නෙම නැති හින්ද. ටිකක් දුර යනකොටම මගේ ජංගමය වදිනවා බලද්දී ඔෆිස් එකේ එක්කෙනෙක්


"දුෂාන්ති අර ලෙක්චර් එකට කතා කරලා කන්ෆිර්ම් කරද?""
නැහැ ඇයි ඒක කරන්න මැනේජෙර නෙමේද ? "
මොකක්ද ඔයි තමුසෙට වැඩක් කරන්න බැරිද යනවා දැන් ඔෆිස් එකට ගිහින් මේල් ඒක දානව
මට දැන් ඔෆිස් යන්න බැහැ මන් ඉන්නේ බස් එකේ
කරන්න දෙයක් නැහැ නැත්නම් මන් ලොක්කට කියනවා 

ඔව් සමහරවිට මගෙත් වැරදි ඇති එත් මෙහෙම කීමක්. ඉතින් ඔය කතා කලේ මගේ මැනේජෙර වත් කවුරුත් නෙමේ. හැබැයි ඉතින් මන් අයෙ ඔෆිස් එකට ගිහින් වැඩේ කරලා ගෙදර යද්දී 8 මේ වෙද්දී මේ කතා කරපු කෙනා හිටිය බබලපිටියේ බාර් එකක. ඉතින් ඒ වෙලේ තමා මන් තීරණය කරේ මන් මෙතන වැඩ කරන අන්තිම දවස් ටික තමා මේ කියල. මොකද ගැහැණු ළමයෙක්ට එහෙම කරන ඔෆිස් එකක් ගැන පැහැදිලි අදහසක් මන් ගැන නැහැ. එත් ගැහැණු ළමයෙක්ට මෙච්චර පහත විදිහට සලකන ඔෆිස් තියෙනවද කියන ඒක මට ඒ ප්‍රශ්නයක්. ඒ වගේම තමයි එදා මට එහෙම කියපු කෙනා කියනවා අද මට මන් මිනිස්සුන්ට කතා කරන්න දන්නේ නැහැලු, ඒ නිසාලු මිනිස්සු මන් කියන දේ ගණන් ගන්නේ නැත්තේ. අනේ එතකොට එදා මට සලකපු විදිහට මන් මෙය කියන එකම දෙයක්වත් අහයිද ?