දියා ඔබට තවම මං ආදරෙයි - (2කොටස)

කොහොම හරි කට්ටියව පිටත් කරලා ගෙවල් වල යවල මම දියාත් එක්ක කාර් එකට නැගගේ දියව ගෙදර ගිහින් ඇරලන්න හිතා ගෙන කර එකට එනවත් එක්කම තමා මගේ ෆෝන් එක රින් වෙන්න ගත්තේ.  ඒකෙ සටහන් උනේ දියාගේ ගෙදර නම්බර් එක. දෙපාරක් හිතන්නේ හැතුවම මම ෆෝන් එක අන්සර් කරා. එහා පැත්තෙන් දියාගේ අම්ම කතා කරලා  අහනවා දියා ඉන්නවද කියල. මට පුදුමත් හිතුනා මොකද දියා මට කිව්වේ ගෙදරට කතා කරලා කිව්වා කියල මේකිට ගෙදරට් පොඩ්ඩක් කතා කරන්න බැහැ පරක්කු වෙනවා කියන්න මොනා කරන්නද ඇන්ටි පලු යන්න බනිනවා මොකක් උනත් යාලුවනේ කියල පොඩි ශේප් පාරක් දාල ඉකමනට ගෙදර එක්කන් එන්නම් කියල පොරොන්දු කර ගත්තට පස්සේ තමා යන්තම් ඇන්ටි ෆෝන් එක තිබ්බේ.
දියා මගේ දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නවා. මං මොකද කියල අහන්න හදද්දීම මෙකි කියපි
"මේ මල් කැඩුව ඇති දැන් යන්ද කියල"
"ඔව් ඔව් මං මල් කැඩුවේ ඔයාගේ අම්මත් එක්ක කමක් නැද්ද?"  කියල අහන ගමන් මං කාර් එක ගාලු පාරට දැම්ම දියා අයෙත් කතා නැහැ. මේ කෙල්ලෝ නම් මහා පුදුම ජාතියක් තමා කතා කලත් වැරදී නොකරත් වැරදී කමක් නැහැ බැනුම් අහගන්න හරි බලන්න එපෑ මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියල.
"මොකද දියා සද්ද නැත්තේ තරහ ගියාද" කියල මම ඇහුව
"නැහැ ශාස් අම්ම බැනන්ද මට බයයි?" ඉන්නවා දෙන්නම් මාත් හොද වැඩක් කියල හිතාගෙන
"ඔව් ඔව් අද තාත්තත් ගෙදර අවිල්ලලු ඔන්න එනකන් ඉන්නවා කිව්වා බනින්න බලාගෙන කියල" මං කිව්වා කෙල්ල නම් හොනදටම බය වෙලා මට මාර පව් කියලත් හිතුන එත් මොනවා කරන්නද දැන් කියල ඉවරනේ.  
"අම්ම එච්චර සැරේන්ද කතා කරේ?" 
"නැතුව අනික ඔයාගේ වරදනේ දියා, කොච්චර නම් කියනවද පරක්කු වෙනව නම් කෝල් එකක් දෙන්න කියල කෝ අහනවද.  අනික මහා ලොකු දෙයක් නෙමේනෙ කෝල් එකක් දෙන එක."
"හරි හරි ශාස් ඉතින් ඔයා අම්මව ශේප්  කරෙත් නැද්ද?"
"මොන පිස්සුද? ඇන්ටි මටත් බැන්න ඔයත් එක්ක රෑ ජාමේ රවුම් ගහනවා කියල. මේ අදනම් මං එන්නේ නැහැ ගේ ඇතුලට මටත් බැනූම් අහන්න වෙන්නෙ." කියල මම කිව්වට පස්සේ ගේ ගාවට එනකන් දියා නෙමේ කටක් හෙල්ලුවේ. ඒ දියා ගේ හැටි බය උනාම හරි හිතේ කියා ගන්න බැරි දුකක් තියෙනව නම් දියා කතා බහක් නැහැ. මහා පිස්සු කෙල්ලෙක්.

දනේෂ් කොඩිකාර දියාගේ ගේ ඉස්සරහ ගහල තියෙන බෝඩ් එකේ තිබ්බේ ගිය ගේ තාත්තගේ නම. ගල්කිස්ස ප්‍රදේශයේ පිළිගත් ව්‍යාපාරිකයෙක්.  අංකල්ව දන්නේ නැති කෙනෙක් හිටියනම් කලාතුරකින් ඒ වගේම තමා දියා කොඩිකාර දනේෂ් කොඩිකාරගේ පන පවුලේ එකම ගැණු ළමය ටිකක් හිතුවක්කාර ගති තිබුනට හුගක් සෙන්සිටිව් කෙල්ලෙක්. දියාගේ අයිය මැරි කරලා එංග්ලන්ඩ් වල දියාගේ  ගෙදරට  අන්කල්  දන්නේ  නැ ති  කිසිම  පිරිමි  යාළුවන්ට  එන  එක  තහනම්  කරලා  තිබුනේ.  හුගක්  වෙලාවට  අන්කල්  බිස්නස්  වැඩ  වලට  ගෙදරින්  පිට  ඉන්න  නිසා  දියාගේ  ආරක්ෂාව  ගැන හිතල. ඒ  නිසාම   දියා  මාව  සච්ව  සමව ගෙදරට  අඳුන්නල  දීලා  තිබ්බත් අන්කල් වැ දියා කතා බහට අවේ නැහැ ඔක්කොම විකාර කරේ ඇන්ටිත් එක්ක එත් මිට කලින් දියව අරෙහෙ මෙහෙ එක්කන් යන්න පොඩි පොඩි අවසර් අරන් තිබ්බත් හා හා පුර කියල කොලබින් පිට එක්කන් යන්න අහන එකනම් පොඩි වැඩක් නෙමේ කියල දැන ගෙන හිටිය. කොහොමත් මුස්ලිම් කොල්ලෙක් වෙච්ච මට දියාගේ තාත්ත එච්චර මනාපයක් පෙන්නුවේ නැහැ.  එක අන්කල් ගේ කතාවෙනුත් මුනෙනුත් මට පෙනිච්ච දෙයක්. අපරාදේ මේකට සච්ව එවන්න තිබ්බේ උ ඉතින් වලව් කාරයනේ නිකන්ම වැඩෙ කර ගන්න තිබ්බ කියල හිතුනේ එතකොට. ඩෙ න ඕන මගුලක් කියල් මං දියත් එක්ක  ඇතුලට යනකොට අන්කලුයි ඇන්ටි එළියේ වැඩි වෙලා ඉන්නවා . කොහොමත් ඇන්ටි ට මං එනවා කිව්වා හින්ද වෙන්න ඇති.

"ආ ශාස් පුතා එන්න එන්න අපි මේ එනකන් බලන් හිටියේ" කියල අන්කල් ෆුල් ෆන් එකේ මට කතා කරන් කරන කොට නම් මට පුදුමත් හිතුන"

අන්කල් කතා කරපු නිසා මං හිමින් සැරේ ගිහින් අන්කල් ගාවින්  වාඩි  උනා  මට  මුකුත්  කියන්න  කලින්  අන්කල්ම  කතාවට පටන් ගත්තේ හොද වෙලාවට   

"පුතා  මොකක්ද  අර  ඇන්ටිට  කියල  තියෙන්නේ  පොඩි  දෙයක්  කතා  කරන්න  ඕනේ  කියල"

"ආ  ඔව්  මේ  අන්කල්  මේ   අපි  පොඩි  ට්‍රිප්  එකක්  යන්න  කියල"

"ඉතින් පුතා  එකට  ඔච්චර  ගොත  ගහන්න  ඕනේ  නැහැනේ"  කියල  අන්කල්  මහා  හයියෙ න  හිනා  උන  ඔව්  ඉතින් මගේ පපුව ගැ හෙන හැ ටි දන්නේ මංනේ

"ඉතින්  දියාවත්  එක්ක  යන්න  අන්කල්ගෙන්  පර්මිෂන්  ගන්න  අවේ"

"ආ එහෙමද ? හරි  පුතාල  දැන්  කවද්ද  යන්න? කොහෙද යන්නේ කියල කියන්න බලන්න ?" 

"මේ  ලබන වීක් එකේ  සෙනසුරාදා වගේ තමා යන්න හිතන් ඉන්නේ" අන්කල් 

"එහෙමද කියල" ඇන්ටි මැදින් පැන්න කොහෙද මේ නම් ඇන්ටිලගේ හැටියක් ද කොහෙද මැදින්මයි පනින්නේ 

"ඇඩ්වෙන්චර් පාර්ක්  එකකට  ඇන්ටි  ගිහිල්ල  එක  දවසින්  එනවා" කියා මං අන්කල්ට උත්තර දුන්න

 එතකොට  ඇන්ටි  අන්කලුයි  මුණට  මුණ  බල  ගත්ත  විදිහට  නම්  මට  හිතුනේ  බඩු  පැකට්  තමා  කියල  එක  පාරටම  මගේ  දිහා  හැරිල  අන්කල් ඇහුව පුතා  ඕක  දියාගේ  අයිඩියා  එකක්  නේද  කියල  මට  කට  උත්තර  නැ. දැන් ඉතින්  දියව අල්ලලා  දෙන්නත්  බැහැ  ඕන  දෙයක්  කියල  මං නැහැ කියල  කිව්වා. 

කගේ  උනත්  හොද  අදහසක්  පුතා  දියාත්  අඩ අඩ  හිටිය  ඇඩ්වෙන්චර්  පාර්ක්  එකකට  යන්න  ඕනේ  කියල  දැන්  මට  වද  දෙන  එකක්  නැහැ. මගේ නම් අකමත්තක්  නැහැ පුතා හැ බැ යි මං ඕගොල්ලෝ විශ්වාස කරලා කෙල්ලව  එවන්නේ එයාව පරිස්සන් කර ගන්න ඕනේ. නේද සුමිත්‍ර කියල අන්කල් හරි දුක් බර විදිහට කියල ඇන්ටි දිහා බැලුව ඇන්ටි ගේ ඇස් වල කදුළු කියල කළුවරේ උනත් මං මේ දෙන්නා කොච්චර  දියාට ආදරේද කියල මට තේරුණා වගේම මං නිරුත්තර උනා කිව්වොත් හරි එත් ඇන්ටි ගේ ඇස් වල කදුළු මොකද කියන එක නම් මට මාර කුතුහලයක් උනා  

"ඒක නෙමේ  පුතා  යන්න  තැනක්  දන්නවද  නැත්තම්  මං  තැනක්  හොයල  දෙන්න  ද"  කියල  අන්කල්  ඇහුව 

"අන්කල  එහෙම  තැනක්  දන්නවනම්  අපි  හොයල  බලන්නම්" මොකෝ ඕව හොයන්න අපිට වෙලාවක් නැති හින්ද මං කිව්වා

"හරි  හරි  ඕගොල්ලෝ  ගෙවල්  වලින්  පර්මිෂන්  ගන්නකො  මං  තැනක්  හොයල ලැස්ති  කරන්නම්. ඇන්ඩ්   දිස්  ටියිම්   ඉට් ’ස්  අෆොර්ඩ්  බයි මි" සහ අංක මරුනේ

  හ්  ම්  ම්  ම් ම්  ම්  ම්ම්  ම්  ම්  නරකම  නැහැ  වැඩේ එත් එච්චර චාටර් වෙන්න බැහැ නේ

"බුට්  දැට්ස් නොට්  නයිස්  නේ  අන්කල්" 

"නැහැ පුතා  දියත්  එක්ක  අපි  කොහොමත්  යන්න  නේ   හිටියේ  එනිසා  කමක්  නැහැ" "ඕගොල්ලෝ  ගිහින්  එන්ජෝයි  කරලා  එන්න" 

 "එත්  අන්කල්  එහෙම  හරි  නැහැ  එකට  නම්  සෙට්  එකේ ක්‌ වත් කැමති වෙන්  එකකුත්  නැහැ" කියල පොඩි අකමේති පාරක් පෙන්නුවා

"එහෙමනම්  ඉතින්  මට  දියව  එවන්නත්  බැහැ කියල අන්කල් කියපි ඉතින් කැමැති වෙනවා ඇරෙන්න කරන්න දෙයක් තිබ්බේ නැ ති නිසා මං හා කියල  කට වහ ගෙන ඉන්න කොට තමා පුතා  රැට  කලද  ඉන්නේ කියල ඇ න්ටි ඇහුවේ. ඔව් ඇන්ටි කල ඉන්නේ කියල මං යන්න නැගිටිද්දී දියා එලියට ආව. දියා අඩල තියෙනවා කියල රතු වෙලා තිබ්බ ඇස් වලින් මට තේරුණා. මොකක් නමුත් දෙයක් තියෙනවා එත් මට එක තෙරෙන්නේ නැත්තේ ඇයි.  මට දියා දිහා බලාගෙන තවත් එතනට වෙලා ඉන්න බැ රි නිසා මං  ඇන්ටිටයි  අන්කල්ටයි  දීයටයි  සමුදීල  ගෙදර යන්න කාර් එකට නැග්ගේ දහසක්  දේවල්  හිතේ  පුරවගෙන. එකක් දියාට එකපාරට යන්න කැමෙත්ත දුන්නේ ඇයි? අන්කල් මෙච්චර හොදට මාත් එක්ක කතා කරේ ඇයි . දියගෙයි ඇන්ටි ගෙයි ඇස් වල කදුළු තියේ නන හේතුව මොකක්ද  මෙතන මට  නොතේරෙන  මොකක්  හරි  දෙයක්  මගෙන්  හංගනවා  කියල  හිතුන එත් ඒ මොකක්ද?  කවදාවත්  නැතුව  අන්කල් දියාව මෙහෙම  නිදහස්  කරන්නේ  අනේ මන්ද . දියා වත් මුකුත් නොකිය ඉන්නේ මොකක් නිසාද කියන  එක මගේ හිතට වද දෙනවා. හෙට ම දියා ගෙන් අහනවා කියන කියල හිත ගෙන මං ගෙදර ආව.